ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΑ

Παρουσίαση βιβλίων τα οποία πιστεύω ότι όλοι πρέπει να διαβάσουμε (και όχι μόνο αυτά) και ότι θα έχουμε μεγάλη ωφέλεια.

Αρχή και Τέλος του κόσμου

Το σύμπαν Αχανές απέραντο, μεγαλειώδες! Γεμάτο μυστήριο και
σιωπή! Καί το ερώτημα αβίαστα ξεπηδά μέσα μας: Πώς έγιναν όλα
αυτά; Και κατόπιν: Πότε και που και γιατί δημιουργήθηκε το σύμπαν;
Πως άρχισε η ζωή του; Πόση είναι η ηλικία του; Και πόση ζωή
του μένει ακόμη; Θα οδηγηθεί κάποτε σε κάποιο τέλος, και πότε και
πως θα γίνει αυτό;
Μέρχρι τώρα η ενασχόληση με τα προβλήματα αυτά ήταν στη δικαιοδοσία
της Φιλοσοφίας, της Μεταφυσικής και της Θεολογίας.
Στην εποχή μας οι εντυπωσιακές πρόοδοι που έγιναν στον τομέα των
θεωρητικών ερευνών και η εκπληκτική ανάπτυξη της τεχνικής, που
έδωσε την δυνατότητα θαυμαστής προόδου και στον τομέα των
παρατηρήσεων, χάρισε στους θετικούς επιστήμονες το δικαίωμα να
εισέλθουν στη μέχρι τώρα απαγορευμένη για αυτούς περιοχή.
Συγχρόνως τους έδωσε τη δυνατότητα να σταθούν με ιδιαίτερη
σοβαρότητα και σεβασμό μπροστά στο ιερό κείμενο της Αγίας Γραφής, που
χιλιάδες χρόνια τώρα αποκαλύπτει με τον θεόπνευστο λόγο του την
αιώνια και μόνη αλήθεια για την αρχή και το τέλος, για τη Δημιουργία
και τη Συντέλεια του κόσμου.

Η Ασκητική φιλοσοφία

Η ακόλουθη σύντομη προσευχή είναι
παντοδύναμο όπλο κάθε Χριστιανού:
Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού,
Ελέησόν με τον Αμαρτωλό.
Υπεραγία Θεοτόκε, Σώσον Ημάς.
Λέγε Συνεχώς, Αδελφέ, με τα Χείλη και
με την Καρδιά τα Σωτήρια αυτά Λόγια.
Διότι Φωτίζουνε τον Νού, Γαληνεύουν
την Ψυχή, Καίνε την Αμαρτία, Μαστίζουν
και Εκδιώκουνε τους Δαίμονες.

Αδειλήπτως προσεύχεστε, μνημονευτέον Θεού μάλλον ή αναπνευστέον.
Αδελφοί, βοάτε από πρωί έως εσπέρας.
Εί δυνατόν και όλην την νύχτα, το
Κύριε Ιησού Χριστέ, Ελέησόν με
και βιασάσθε το νούν ημών
είς το έργον τούτο έως θανάτου.
Ιησού ονόματι, μάστιζε πολέμιους
ου γάρ εστίν εν το ουτανό και
επί γης ισχυρότερον όπλον.

Κοσμάς ο Αιτωλός

Συναξάριον - Διδαχαί - Προφητείαι - Ακολουθία

Επισκόπου ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ Ν. ΚΑΝΤΙΏΤΟΥ
Μητροπολίτου Φλωρίνης

Πέρασαν 200 και πλέον χρόνια από την
ημέρα του μαρτυρικού θανάτου του Αγίου
Κοσμά του Αιτωλού. Αλλά ο λόγος του
ο αποστολικός, ο γεμάτος δύναμη και ζωή,
εξακολουθεί και σήμερα να ηλεκτρίζει τον ευσεβή
Ελληνικό λαό. Όχι μόνο άνθρωποι λίγων
γραμμάτων, αλλά και λόγιοι επιστήμονες,
με ιδιαίτερη συγκίνηση διαβάζουν τις διδαχές
του αγίου, ποτίζονται και δροσίζονται στα
γάργαρα νερά της ορθοδόξου διδασκαλίας
του. Άλλοι, σύγχρονοι του αγίου Κοσμά,
περιβόητοι ρήτορες και φιλόσοφοι, ημέτεροι και
ξένοι, που έλαμψαν και έσβησαν σαν
πυροτεχνήματα, λησμονήθηκαν. Κανένας πλέον δεν
τους θυμάται. Είνε θαμμένοι στα νεκροταφεία
των βιβλιοθηκών. Ενώ ο άγιος Κοσμάς, τον
οποίο το Πνεύμα το άγιο τον χαρίτωσε με
εξαιρετικά χαρίσματα, εξακολουθεί να είνε
σύγχρονος και επίκαιρος. Ο άγιος Κοσμάς έχει
αποβεί ιεροκήριξ όχι μίας γενιάς, αλλά
ιεροκήριξ πολλών γενεών. Δροσερή πηγή μέσα
στη Σαχάρα αυτού του κόσμου. Όντως οι
λόγοι του είνε ακτινοβολία του αγίου Πνεύματος.

Λατρευτικό εγχειρίδιο

Στοιχεία Αγωγής
για την τάξη και την Λατρεία της Εκκλησίας

Ο πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος
Κουγιουμτζόγλου, ο συγγραφεύς του παρόντος βιβλίου,
διακονεί στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου,
Μετόχι της Ιεράς Μονής μας στην Θεσσαλονίκη.
Η ποιμαντική του πείρα τον ώθησε στην έκδοση
αυτή, διότι αντελήφθη ότι είναι απαραίτητη μία
λατρευτική αναγέννησις στη ζωή των Χριστιαωών...,

Αρχιμ. Γεώργιος Καψάνης

... για να μετάσχει ο ορθόδοξος χριατιανός
στη λογική λατρεία της Εκκλησίας "εν ενί στόματι
και μία καρδία" ... απαιτούνται και δύο κίνητρα:
το παράδειγμα και η γνώση.

Εάν το παράδειγμα των πιστών, πρώτα των
Ιερωμένων και στη συνέχεια των λαϊκών, ήταν
καλύτερο, πολύ περισσότεροι "αδιάφοροι" χριστιανοί
θα παρακινούνταν για αλλαγή συμπεριφοράς ...
Το δεύτερο κίνητρο είναι η γνώση. Πολλοί
λίγοι, δυστυχώς γνωρίζουν το τι, πως, πότε
και γιατί συμβαίνει ότι συμβαίνει στη λατρεία
μας ... Πολλοί αγνοούν απλά και βασικά θέματα
από τα τελούμενα, με αποτέλεσμα να χάνουν τη
"λογική" διάσταση της λατρείας μας ...

Αυτή την άγνοια επιχειρεί να καλύψει το
βιβλίο που έχεις στα χέρια σου. Το τόλμημα αυτό
το επιχειρώ ... και επειδή πιστεύω ότι οι νέοι, που
δεν αναπαύονται στον τύπο και αναζητούν την
ουσία στα τελούμενα της θείας Λατρείας, είναι
ανάγκη ν' αναγεννηθούν λατρευτικά.

Μετά Θάνατον

Επιτάφια επιγραφή: <Ενθάδε
κείται ένας ανόητος, που πέρασε από
τον κόσμο αυτό χωρίς να ξέρει γιατί
ζεί>.
Αν δεν έχεις δει σωστά (!) τη ζωή
σου, το θάνατό σου, και προπαντός
τα μετά το θάνατό σου, απέτυχες
παταγωδώς! Ζωή για σένα ίσον μηδέν!
Τι και αν είσαι πλούσιος, τι και αν
είσαι επιστήμονας, τι και αν είσαι
<στάρ>;
<Τι γαρ ωφελήσει άνθρωπον, εάν
κερδήση τον κόσμον όλον, και
ζημιωθεί την ψυχήν αυτού;> (Μκ.
8:36-37).

Το παρόν βιβλίο χύνει φως στο σκοτάδι
του θανάτου, <αποκαλύπτοντας>
ταυτόχρονα το μυστήριο της μετά
θάνατον ζωής.

Μυθιστόρημα - Ο Άγιος

Ένας ληστής μετανιωμένος
και ένας κρατούμενος της φυλακής
συμμετέχουν σε μια περιπέτεια
της ανθρώπινης ψυχής,
σε μια πορεία εξαγνισμού και συντριβής,
που μέσα από διάφορα περιστατικά,
αποτυπώνει το μεγαλείο του ανθρώπου
και τη δίψα του για φως και αλήθεια.

Ο Άνθρωπος μέσα στο σύμπαν

"Το πιο ακατανόητο πράγμα σχετικά
με το σύμπαν", είπε ο Αϊνστάιν, "είναι
ότι το σύμπαν είναι κατανοητό". Ο μεγάλος
σύγχρονος σοφός θεωρεί πράγματι
εντυπωσιακό και παράδοξο το ότι όλος
ο κόσμος έχει δημιουργηθεί έτσι, ώστε
να ανταποκρίνεται στον βαθύτατο πόθο
μας να τον κατανοήσουμε. Η σύγχρονη
εκπληκτική επιστημονική πρόοδος μας
δίνει τη δυνατότητα να μελετούμε το
σύμπαν στο σύνολό του. Να διακρίνουμε
την αρχή του, να παρακολουθούμε
την εξέλιξή του, να συζητούμε για το
τέλος του, να προσπαθούμε να σχηματίσουμε
την εικόνα του στο μυαλό μας.
Και πρό παντός, με την βοήθεια των
τελευταίων διαπιστόσεων της Επιστήμης
να διακρίνουμε στο στόχαστρο της
σκοπιμότητός του τον ίδιο τον εαυτό
μας, τον άνθρωπο!
Αυτό όμως με απόλυτη βεβαιότητα το
διακηρύτει ο θεόπνευστος λόγος της
Αγίας Γραφής εδώ και χιλιάδες χρόνια.
Ο μικρός και ταπεινός οδοιπόπρος της Γής
είναι ο "δόξη και τιμή εστεφανωμένος"
βασιλεύς της κτίσεως, αυτός, χάριν του
οποίου η άπειρη αγάπη του Θεού έφερε
στην ύπαρξη τα πάντα!

Ο Αόρατος πόλεμος

Αν το σφάλμα κάποιου αδελφού μπορεί να είναι δημόσιο και
φανερό, εσύ αιτιολόγησέ το με αγάπη και φιλαδελφία και πες ότι στον
αδελφό εκείνον με το να βρίσκωνται άλλες αρετές κρυμμένες, για να
φυλαχτούν αυτές, επέτρεψε ο Θεός να πέσει στο σφάλμα αυτό. ή αν έχη
μικρό χρονικό διάστημα το ελάττωμα εκείνο, για να παραμένη πιο
ταπεινός στα μάτια τα δικά του. και ακόμη με την καταφρόνηση των άλλων
να κάνη κάποιον καρπό ταπεινώσεως και να ευαρεστήση τον Θεό
περισσότερο, και έτσι το κέρδος του θα είναι μεγαλύτερο από την ζημία
του. Αν πάλι η αμαρτία κάποιου είναι όχι μόνο φανερή, αλλά και
μεγάλη και προέρχεται από καρδιά ισχυρογνώμονος, μην τον κατακρίνης.
αλλά τρέξε με το λογισμό σου στις φοβερές κρίσεις του Θεού και θα δεις
εκεί και άλλους ανθρώπους που ενω προηγουμένως ήσαν στην παρανομία
σε πολύ μεγάλο βαθμό, να έχουν φτάσει σε μεγάλα μέτρα αγιότητας
με την μετάνοια. και άλλους πάλι, ενώ προηγουμένως ήσαν στον
υψηλότερο βαθμό της τελειότητος, να έχουν πέσει σε αθλιότατο γκρεμό.
Γι' αυτό, να στέκεσαι πάντοτε με φόβο και τρόμο, περισσότερο για
τον εαυτό σου, παρά για κανένα άλλον. Και ας είσαι βέβαιος ότι όλα
εκείνα τα καλά λόγια που θα πείς για τον πλησίον και η χαρά που θα
δοκιμάσεις για αυτόν, είναι καρπός και αποτέλεσμα του αγίου Πνεύματος.
Και αντίθετα, κάθε καταφρόνησις και αυθάδης κρίσις και καταλαλιά
του πλησίον, προέρχεται από την κακία μας και από διαβολική
παρακίνησι.

Ο Γέρων Πορφύριος

Έφυγα με μία πρωτόγνωρη εσωτερική
χαρά. Πετούσα. Η καρδιά μου σκιρτούσε
και συνεχώς επανελάμβανα αυτό που είχα
ακούσει από τον γέροντα "Κύριε Ιησού
Χριστέ...".
Κι άλλες φορές είχα ακούσει από
Πνευματικούς Πατέρες, ότι πρέπει να λέμε την
ευχή. Αλλά δεν πήγαιναν τα χείλη μου να
την πούν. Το ένοιωθα σαν μία εντολή που
μου την επέβαλαν έξωθεν και δεν είχα
καταφέρει να την εφαρμόσω.
Τώρα, χωρίς να το καταλάβω, η καρδιά
μου είχε πυρποληθεί από μια θεϊκή φωτιά
και με αγάπη κι ευγνωμοσύνη φώναζα
μέσα μου πρός το Θεό ότι είχαν δεί τα μάτια
μου και ακούσει τα αυτιά μου κοντά σ'
αυτόν τον Γέροντα καλόγερο.

Ο δρόμος πρός τη Θέωση

Στη σύγχρονη εποχή της αβεβαιότητας
και του αποπροσανατολισμού θεωρείται
αναγκαίο να βρεί και πάλι ο άωθρωπος
το δρόμο που θα τον βγάλει από
τη σύγχυση και τα αδιέξοδα. Ο δρόμος
αυτός φαίνεται πως δεν είναι άλλος από
το δρόμο του Θεού, το δρόμο που οδηγεί
στη θέωση και πρός το Θείο ομοίωση.
Η προσπάθεια αυτή του ανθρώπου
πρός θέωση ή χριστοποίησή του ενώ
βιώνεται μέσα στον παρόντα ιστορικό
χρόνο, εκτείνεται και ολοκληρώνεται
στην ανέσπερη, αδιάδοχη και ατελεύτητη
ημέρα της βασιλείας του Θεού.
Σκοπός του βιβλίου τούτου δεν ήταν
τόσο η θεωρητική διερεύνηση του μεγάλου
αυτού θέματος, όσο η πρακτική ανάλυση
και προβολή του σύμφωνα με τις
αδιαμφισβήτητες αγιογραφικές και
πατερικές θέσεις.
Αυτό αποτέλεσε επιδίωξη και στόχο
στο συγγραφέα του βιβλίου, Θεολόγο,
Βασίλειο Γ. Σκιαδά που προσπάθησε να
προσεγγίσει το βασικό αυτό θέμα της
θέωσης του ανθρώπου, έχοντας ως
οδοδείχτες τον αγιογραφικό και πατερικό
πλούτο.